وطن پرستی یا خاله زنک بازی؟ مساله این است

دکتر محمد صادق دهنادی

اول؛

در مساله امنیت ملی و تمامیت ارضی با پدر و مادر خودمان هم تعارف نداریم. چین و روسیه و ترکیه و باکو که جای خودشان را دارند.چشم بادامی‌ها در غیاب آمریکا آمدند شیری بدوشند یک شکری هم خوردند که تو دهنی آن را هم خواهند خورد.در بحث انقلاب اسلامی چینوفیل و روسوفیل و وستوفیل نداریم. هر کسی علیه ایران یکپارچه حرف زد باید دهانش را قبل از گفتگو خرد کنیم.

دوم

سیاست خارجی عرصه رقابت برای منافع و همکاری و مخاصمه پیدا و پنهان همه کشورها علیه هم است. این واقعیتی است که با هیچ گزاره ی ارزشی نمی‌توان آن را انکار یا تغییر معنا داد. اما هورا کشیدن و ذوق کردن یک عده در مقابل هجمه‌ای که در این معادلات به کشور می‌شود؛ واقعا جز حماقت و دنائت نشانه چیست؟کدام ایرانی وطن دوست و باشرفی حتی با اغراض جناحی از ته دلش می‌تواند به شکستن لفظی حرمت کشورش خوشنود باشد؟ اما واقعیت آنست که متاسفانه در کشورمان همچنین موجودات سخیفی هم داریم که ممکن است به لفظ موهومات چینی عربی را تقبیح کند اما از ته دلش خوشحال باشد که جمهوری اسلامی در برابر زیاده خواهی آمریکایی تنهاتر باشد.این افراد اگر اندک شعور و وطن دوستی برای خودشان قائلند باید به خود بیایند که کینه ورزی آنها را چطور بیشرف کرده است.
سوم

یکی از مضحک‌ترین واکنشهای اخیر اما واکنش جناح غربگرا به این ماجراست که در مقام استعاره بی شباهت به کل کل و پشت چشم نازک کردن خانم باجی‌های کلانتر قدیم نیست.مثل اینکه در فیلمفارسی دختر اختر خانم که به خواستگاری نوه جمشیدخان جواب منفی داده و تو زندگی با پسر هوشنگ خان دچار مشکل شده، و زن های محله دور هم جمع می شوند و چو پیچه و هرهر و کرکر می‌کنند.به همین سخیفی و ابتذال.جماعتی که هفتم ترور سردار سلیمانی نشده درخواست مذاکره با آمریکا برای رفع سوء تفاهم ها شدند و صدها عملیات جاسوسی و نبرد پنهان و پیدای غرب را در ۷۰ سال اخیر علیه ملت و مملکت ایران ندیدند و نمی بینند و جرات اظهار نظر ندارند و با ادعای لزوم واقع بینی و عملگرایی در سیاست خارجی ، در هر حالی عاشق مذاکره با آمریکا از جرج بوش و ترامپ تا کلینتون و این پیرمرد گیج هستند؛ اتفاقی رگ وطن‌پرستی شان قلمبه می‌شود و می‌خواهند چین را ادب کنند.